Στις ανεπτυγμένες χώρες, ο χρόνος που αφιερώνει ο πατέρας στην φροντίδα των παιδιών αυξάνεται διαρκώς τις τελευταίες δεκαετίες.

Ωστόσο, οι μελέτες πάνω στην σχέση της πατρικής φροντίδας και των αποτελεσμάτων που αυτή έχει στα παιδιά παραμένουν σπάνιες.

Σε μια πρόσφατη μελέτη στην Ιαπωνία (Japan Environment and Children's Study), η υψηλή συμμετοχή των πατεράδων στην φροντίδα των παιδιών 0-3 ετών, συσχετίστηκε με χαμηλότερο κίνδυνο αναπτυξιακής καθυστέρησης στους τομείς της αδρής κίνησης, λεπτής κίνησης, επίλυσης προβλημάτων και στον κοινωνικό-συναισθηματικό τομέα.

Εξάλλου, διαπιστώθηκε ότι όσο περισσότερο συμμετείχε ο πατέρας στη φροντίδα των παιδιών, τόσο περισσότερο μειωνόταν το άγχος της μητέρας, κάτι που είχε έμμεση, αλλά σημαντική, επίδραση στην ανάπτυξη των παιδιών.