Σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, με τίτλο «Ενθάρρυνση του θάρρους στα παιδιά», γραμμένο από τη Δρ. Susan D. Swick και τον Δρ. Michael S. Jellinek, τονίζεται η σημασία της ενίσχυσης του θάρρους στα παιδιά ως αναπτυξιακής δεξιότητας απαραίτητης για την ψυχική υγεία καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους. ​

Οι συγγραφείς υπογραμμίζουν πώς οι παιδίατροι και οι γονείς μπορούν να καλλιεργήσουν το θάρρος στα παιδιά για να τα βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν φόβους και προκλήσεις.

Σημεία-κλειδιά του άρθρου :

Ορισμός του Θάρρους : Το θάρρος είναι η ικανότητα να ενεργεί κανείς παρά τον φόβο, η οποία χτίζεται μέσω γνωστικών, συναισθηματικών και συμπεριφορικών δεξιοτήτων .

Ο ρόλος των παιδιάτρων : Οι παιδίατροι μπορούν να ομαλοποιήσουν τις συζητήσεις σχετικά με το άγχος και το θάρρος κατά τη διάρκεια των ιατρικών επισκέψεων, ενθαρρύνοντας τους γονείς να υποστηρίξουν τα παιδιά τους στην αντιμετώπιση των φόβων τους.

Αρχές για τους γονείς :

Γνωρίστε την ιδιοσυγκρασία του παιδιού σας.

Δημιουργήστε συναισθηματικό λεξιλόγιο για να βοηθήσετε τα παιδιά να κατονομάζουν και να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους.

Με μικρά βήματα καθοδηγήστε τα παιδιά στην υπερνίκηση των φόβων τους.

Δώστε έμφαση στο ότι μαθαίνουμε από τα λάθη.

Δώστε στα παιδιά το παράδειγμα μιας θαρραλέας συμπεριφοράς για να τη μιμηθούν.

Πώς διαμορφώνεται το θάρρος στα διάφορα αναπτυξιακά στάδια:

Βρεφική έως Νηπιακή Ηλικία (0-3 ετών) : Ο ασφαλής δεσμός και η εξερεύνηση είναι το κλειδί. Οι γονείς θα πρέπει να αντιδρούν με ευαισθησία στην αγωνία του παιδιού αλλά και να ενθαρρύνουν την ασφαλή εξερεύνηση.

Προσχολική ηλικία (3-5 ετών) : Η φαντασία οδηγεί σε υπερβολικούς φόβους, πχ δράκοι,  τέρατα. Οι γονείς θα πρέπει να μην κατακρίνουν τους φόβους, αυτούς, αλλά και να χρησιμοποιούν το παιχνίδι προσποίησης, όπου θα εισάγουν θαρραλέους χαρακτήρες.

Σχολική ηλικία (6-11 ετών) : Τα παιδιά αντιμετωπίζουν πλέον άλλου είδους προκλήσεις, όπως ακαδημαϊκές, κοινωνικές και ηθικές. Οι γονείς θα πρέπει να επαινούν την προσπάθεια, να συζητούν παραδείγματα θάρρους και να προωθούν την αυτονομία.

Εφηβεία (12-18 ετών) : Οι έφηβοι αντιμετωπίζουν πλέον φόβους για το κοινωνικό στίγμα. Οι γονείς θα πρέπει να ακούν, να ενθαρρύνουν την υπευθυνότητα και να δίνουν έμφαση στην αυτοεκτίμηση.

Πότε να ζητήσετε βοήθεια : Μπορεί να χρειαστεί εξειδικευμένη υποστήριξη για παιδιά με επίμονο άγχος, κοινωνική αποφυγή ή χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Καλό είναι τότε να διερευνάται, μέσω αναπτυξιολογικού έλεγχου, κατά πόσον οι φόβοι αυτοί σχετίζονται με κάποια υποκείμενη αναπτυξιακή διαταραχή, .

Καλό είναι επίσης οι  παιδίατροι να παραπέμψουν την οικογένεια σε επαγγελματίες ψυχικής υγείας.

Το άρθρο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η καλλιέργεια του θάρρους απαιτεί συνεχείς προσπάθειες από υποστηρικτικούς ενήλικες, επιτρέποντας στα παιδιά να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις, όχι ως ανυπέρβλητες δυσκολίες, αλλά ως ευκαιρίες για ανάπτυξη.

Το θάρρος ορίζεται ως μια κρίσιμη δεξιότητα για μια υγιή και πλήρη ζωή.